Als alternatief voor het “vroegere” weekendje Ardennen of Sauerland had de Toercommissie besloten om het dit keer groots aan te pakken, een lang weekend organiseren naar de Alpe d’Huez in Frankrijk, van 23 mei t/m 28 mei. Er hadden zich in eerste instantie 14 leden aangemeld, 2 dames en 12 heren. Helaas vielen er door blessures 2 personen af, zodat 12 WTC-ers mee gingen. Dit was voor de toercommissie voldoende om de tocht te organiseren.
Op camping Le Corporteur in Bourg-d’Oisans werden 2 chalets gehuurd. 4 leden gingen voor 3 overnachtingen, 8 gingen voor 5 overnachtingen.
Vrijdag 23 mei.
We zijn ‘s-morgens om 4 uur gezamenlijk vertrokken met 11 leden van de WTC naar Le Bourg-d’Oisans aan de voet van de Alpe d’Huez, een rit van ongeveer 1150 km. Om 5 uur ‘s-middags aangekomen op camping Le Colporteur. Martin en Jeanet waren al aanwezig, zij waren zelf met de camper gekomen.
Na de auto’s te hebben uitgepakt en de huisjes te hebben ingepakt zijn we met 13 personen heerlijk uit eten geweest. Om 10 uur lag iedereen al in bed, om goed uit te rusten voor de dag van morgen, de beklimming van de Alpe d’Huez.
Zaterdag 24 mei.
Vandaag direct een loodzware dag met o.a. de Alpe d’Huez, de beklimming met de 21 legendarische bochten, met een lengte van 14 km naar een hoogte van 1860 m.
Je voelde s-morgens toch bij iedereen een lichte spanning, hoe zou het gaan…
De eerste paar kilometer waren loodzwaar met stijgingspercentages van rond 10%., later zwakte de stijging wat af. De een kon natuurlijk beter klimmen dan de ander maar iedereen heeft het op zijn eigen tempo gehaald en daar gaat het om.
Na boven op de Alpe de nodige foto’s te hebben gemaakt en te zijn uitgerust gingen we door naar de Col de Sarenne naar een hoogte van 1999 m. Dit was een zeer taaie klim met een stijgingspercentage van max.14%. Ook het wegdek was zeer slecht, het leek soms wel een gravelweg. De afdaling was lang en gevaarlijk met ook slechte wegen met grind, zand en krappe bochten. Dit alles werd echter ruimschoots goedgemaakt door de prachtige omgeving. Wonder boven wonder geen enkele lekke band of valpartij. De meesten gingen toen terug naar de camping maar een aantal fanatiekelingen ging nog door naar de Les Deux Alpe.
Moe maar voldaan hebben we later in de stralende zon een welverdiend biertje gedronken.
Zondag 25 mei
Vandaag stond de La Berarde op het programma met een hoogte van 1727 m. Een prachtige rit, eerst 30 km klimmen met stijgingspercentages tot 14% maar dan dezelfde 30 km dalen, mieters mooie afdaling.
We wilden nog verder naar boven naar het dorp La Berarde zelf, maar dat was niet meer mogelijk. Vorig jaar is door een modderlawine bijna het complete dorp en de weg weggespoeld.
Maandag 26 mei
Helaas gingen 4 personen ivm werkverplichtingen vanmorgen weer naar huis gegaan, Klaasje, Trudy, Peter en Jan vd B.
Vandaag de Col d’Dornon (10,6 km / 1371 m), Col de Solude (13,4 km / 1680 m) en Oulles (6,3 km / 1413 m) gefietst. Vooral de laatste was zeer pittig met een gemiddelde stijging van 9,9% en slecht wegdek.
Dinsdag 27 mei.
De laatste fietsdag al weer. Gelukkig was vandaag de Croix de Fer voor het eerst weer open, dus een mooie gelegenheid om deze Col vandaag te gaan bedwingen, met een hoogte van 2068 meter en een maximum stijging van 12%.
Met 6 fietsers van start gegaan, eerst 28 km klimmen. Eenmaal boven kon je genieten van een prachtig uitzicht. Het was aardig fris boven, er lag zelfs nog sneeuw. De afdaling ging eigenlijk veel te snel voorbij. Super mooi werk dat afdalen, de schijfremmen waren op het laatst roodgloeiend. Al met al weer een hele mooie tocht.
‘s-Avonds de koffers weer ingepakt en de fietsen op de auto gezet zodat we op woensdag om 7 uur direct konden vertrekken.
Woensdag 28 mei
Om 7.10 uur vertrokken uit Le Bourg-d’Oisans. Met een zeer voldaan gevoel zijn we op de terugreis gegaan naar het ook altijd mooie Staphorst, waar we om 21.15 arriveerden.
Klaasje vd Haar, Jan Compagner en Klaas Schra worden nog bedankt voor het rijden.!!
Tot slot
Enkelen van ons hadden het af en toe best wel zwaar, zelfs de toppers onder ons vonden het soms best wel pittig. Omdat de sfeer in de groep altijd geweldig was en elkaar steunde, aanmoedigde en oppepte is het iedereen gelukt om overal de top te halen. Proficiat, ook dat is de WTC, samen uit samen thuis. Gelukkig waren er geen valpartijen of andere ongelukken. Er was slechts 1 lekke band.
Ook over het weer hadden we zeker niet te klagen, het was schitterend mooi zonnig fietsweer.
Al met al een prachtige fietsvakantie wat zeker voor herhaling vatbaar is. Alle deelnemers bedankt voor deze geweldige dagen.
Henk de Weerd
Toercommissie WTC.
Bekijk alle foto’s via onderstaande link:
